Twijfel je of paardencoaching iets voor jou is? | Paardencoaching
16265
post-template-default,single,single-post,postid-16265,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-11.0,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-7.3,vc_responsive
 

Succesverhaal: Twijfel je of paardencoaching iets voor jou is?

Succesverhaal: Twijfel je of paardencoaching iets voor jou is?

Twijfel je of paardencoaching iets voor jou is?Twijfel je?

Kom je niet vooruit in je persoonlijk leven?

En twijfel je of paardencoaching iets voor jou is?

Kom je misschien ook niet vooruit met je werk?

Twijfel je aan wat je in de toekomst wilt gaan doen?

Heb je wel gezien dat paardencoaching bestaat, maar twijfel je of dit wel iets voor jou is?

Dan is deze blog speciaal voor jou!

Hierin kun je lezen hoe een deelnemer de paardencoaching heeft ervaren. Het is namelijk een weergave van een verslag zoals ik dat ik van een van de deelnemers ontving.

Onrustige start

Na een onrustige rit naar de stallen kwam ik wat gestrest binnen. Daar stond Margreet me al op te wachten. Na een warm onthaal liepen we naar een mooi wit paard dat mij ging coachen. Hij heette Vladimir en met z’n drieën liepen we naar een overdekte buitenbak. We hadden wat spullen meegenomen die we waarschijnlijk nodig hadden bij de sessie.

Eenmaal aangekomen in de bak was ik nog steeds wat gestrest en onrustig. Ook Vladimir en Margreet merkten dit, want Vladimir trappelde wat onrustig in het rond met zijn hoofd op en neer gaand. Vervolgens kwam hij naar me toe gelopen en kwam zo dichtbij dat hij bijna over me heen liep en op mijn tenen ging staan. Op dat moment had ik me volledig opengesteld voor het paard omdat de intenties van Vladimir naar mijn gevoel nooit slecht zouden zijn.

Altijd fijn om een persoonlijke afstand te hebben

Ik realiseerde me dat; hoe goed iemands intenties ook zijn, het nog steeds altijd fijn is om een persoonlijke afstand/grens te hebben. Ik sloot mezelf af. Dit gebeurt ook wanneer andere mensen te dichtbij komen. Ik sluit me dan volledig af van schrik om niet gekwetst te worden.

Iets moest veranderen

Achteraf realiseer ik me dat ik op dit moment dusdanig slecht gegrond was dat het voor Vladimir misschien ook wel leek alsof ik er daadwerkelijk niet was. Ik wist dat er iets moest veranderen voordat ik deze sessie kon beginnen en ik haalde diep adem. Dit bracht me wat meer tot rust en de sfeer werd rustiger, ook Vladimir werd wat meer relaxt. 

Meteen moest Vladimir een brok wegslikken en begon hij te poepen. Dit weerspiegelde voor mij mijn verdriet en het loslaten van een bepaalde situatie die ik meteen terug koppelde naar mijn pas verbroken relatie.

Voorstellen aan Vladimir

Vervolgens mocht ik me voorstellen aan het paard en de energie voelen van Vladimir. Zijn energie voelde opgewekt, vrolijk en energiek. Ik kreeg een warm gevoel in mijn hart en de hartconnectie was gelegd. Het voelde alsof mijn hartchakra opengebroken werd en er liefde begon te stromen. Ik raakte meer gegrond en nog rustiger.

Wat gaat er gebeuren?

Nu mocht ik met Vladimir gaan lopen. Dit ging nog wat langzaam en afwachtend. Vladimir liep wat te sloffen en ik was afwachtend naar wat er ging gebeuren. Hij liep een beetje en leek te gaan graven en Margreet gaf aan dat Vladimir op deze manier aangaf dat hij wou gaan liggen rollen. Dit mocht niet. Margreet gaf aan dat dit betekent*: zorgen voor jezelf, het jezelf gemakkelijk maken. Dit koppelde ik meteen terug naar het beter voor mezelf zorgen; sporten en letten op voeding. We liepen verder en opeens gaf hij me een flinke (kop)stoot waarmee hij leek te zeggen “kom op!”

Pionnen

Nu kreeg ik van Margreet de opdracht om met Vladimir een aantal pionnen te gaan pakken om deze verspreid door de bak neer te gaan zetten op plekken waar het voor mij fijn zou voelen in de ruimte. Het was nog een beetje zoeken hoe ik het paard kon sturen naar dus dit ging nogal wat stuntelig. Ik had het paard aan mijn rechterkant. Ik probeerde hem steeds de goede kant op te duwen. Dit werkte niet en Margreet stopte me. Ik werd geleid door Vladimir en nam niet de leiding.

Nadat ik alle pionnen samen met Vladimir neer had gezet kreeg ik de opdracht om samen met hem naar elke pion toe te lopen. Weer liep Vladimir rechts van mij. Waar ik rechtsaf wou, ging Vladimir voor mij langs naar links. Al duwend probeerde ik hem de goede kant op te sturen maar dit voelde niet prettig. Margreet stopte mij en stelde de vraag: Waar voel je nu in je lichaam waar het niet prettig voelt. Ik begon weer opnieuw en weer gebeurde hetzelfde. Ik gaf aan dit in mijn buik te voelen en liep door. Vervolgens gebeurde het weer en voelde ik het in mijn keel, vervolgens begon Vladimir te trekken. Voor mijn gevoel moest ik wat meer langs (mn: naast) zijn hoofd gaan lopen om meer sturing te krijgen over waar ik met hem naar toe wou.

Stop en stel een vraag

Nu ging het beter en Margreet vertelde dat mijn houding veranderde en ik voelde me zelfverzekerder. Omdat het niet goed voelde toen ik Vladimir de goede kant op probeerde te duwen zei Margreet: waarom stop je dan niet als het even niet goed voelt? Stop en vraag: wat gaan we doen? Loop je gevoel niet voorbij maar stop met lopen en stel een vraag. De eerste paar keer stopte ik nog te laat. Toen het me lukte gaf hij antwoord op mijn vraag. Vladimir gaf aan dat ik aan de andere kant moest gaan lopen (met hem aan mijn linkerzijde) Dus ik wou dit doen door voor Vladimir langs te lopen om aan de andere kant te gaan lopen. Dit lukte niet want ik werd teruggeduwd. Waarschijnlijk had ik niet gevraagd: mag ik aan de andere kant gaan lopen. Na nog een paar keer proberen lukte dit wel.

Moraal van het verhaal

De moraal van het verhaal: ik ben in mijn element als ik een wat meer doorslaggevende rol in kan nemen in situaties. Hierin ben ik nu nog te terughoudend en afwachtend. Omdat ik nog niet goed genoeg luister naar mijn gevoelens, loop ik deze letterlijk voorbij en gaan de dingen tegen mijn gevoel in waardoor ik verdrietig en teleurgesteld in mezelf word. 

Inzichten 

Door letterlijk even te stoppen en een vraag te stellen aan de ander geef ik mezelf te de tijd om even na te denken. Hiermee kan ik me beter inleven in de ander maar ook de ander leiden naar waar we samen heen willen. Door vragen te stellen ga ik niet tegen de ander in (waardoor deze zal gaan terug duwen) maar kan ik op mijn manier leiding geven. Probeer ook eens aan de andere kant van een leidinggevend persoon te gaan zitten, de leidinggevende aan mijn rechterkant.

Hier stopt het verslag van deze deelnemer. Ik ga er vanuit dat deze blog, in de woorden van de deelnemer, je een goed beeld heeft geschetst van hoe de individuele paardencoaching kan verlopen. Misschien heb je tijdens het lezen al inzichten gehad die jou direct op weg helpen!

Zelf aan de slag? Dat kan door een de PowerInzichten (All Inclusive!) met het paard te doen!

©PaardenInzicht/Margreet Noordanus – 2017

PS: dit is het verslag zoals ik dit van de deelnemer heb ontvangen. En geschreven in de woorden en vanuit de beleving van de deelnemer. Omwille van privacy zijn de namen veranderd.

*hoe dit werkt kun je lezen in de blog Paardencoaching.

Gun jezelf de PowerInzichten. Neem hiervoor contact en bel naar: 0622360999 of mail naar info@paardeninzicht.nl Meer informatie op: www.paardeninzicht.nl

Geen reactie's

Geef een reactie